Een luchtige mei(d)

Nog eentje van de Melolontha pectoralis

uit de losse pols : Macro van de meikever op de viburnum

... Gevonden, zondagmorgen plompverloren op z'n rug, tussen de schuif- en hordeur van mijn woonstede. Ik dacht eerst nog "dààr zit geen leven meer in", maar owee, had ik me schromelijk vergist! Toen ik 'm op mijn hand nam bewees ie duidelijk het tegendeel en wanneer ik hem op de viburnum zette begon hij prompt zijn buikje met de bloemblaadjes te vullen. Na de fotosessie ging hij een tukje doen verstopt in het hartje van de sneeuwbal waaraan hij zich had tegoed gedaan. Stel het wel kerel en hopelijk vind je snel je luchtige mei(d)! Hoewel, misschien heb je nog wel even de tijd.

Het mannetje is herkenbaar aan de zeven lamellen die iets groter zijn dan de zes exemplaren die een vrouwtje aan elke antenne heeft. Daarom zijn ook zij het die op zoek gaan naar hun partner, omdat ze er makkelijker de feromonen van de vrouwtjes mee kunnen opsporen. Het is een schemeractief insect dat navigeert op het maanlicht.
Meer weten? Hier kan je er alles over lezen...