 |
Wat is ze bleek en stil
... Na duizend-en-één nachten
ligt op dit hunebed van steen
nog steeds een sprookjesfee te wachten
op wie haar wekken wil
|
* Alignements du petit Ménec
In de gemeente Trinité sur Mer, ten oosten van Kerlescan en in het verlengde van de alignements van Carnac, vond ik na wat speurwerk temidden van een sprookjesachtig bos en badend in een schilderachtig licht - deze kleine schijnbaar vergeten site. Hier liggen - als door een reuzenhand uitgezaaid in zeven rijen - tussen de varens op hun bedje van mos een honderdtal verwaarloosde megalieten, de meesten overgroeid met klimop, alsof eeuwenlang geen mens hen nog heeft aanschouwd.
Op wat gezang van enkele vogeltjes na, is het hier zo rustig en stil dat je amper durft te ademhalen en het je zelfs niet eens zou verbazen mochten er plotseling elfen, saters of dwergen uit boomholten tevoorschijn komen. Je fantasie gaat er meteen met alle rede aan de haal en het is dan ook onbegonnen werk om te trachten aan dergelijke dromerijen te weerstaan ...
Geen opmerkingen :
Een reactie posten