 |
... op een waterspiegel |
In het blauwe sprookjesbos
lag ik - nog niet zo heel lang geleden - op een lentedag
aan de voet van een
zoetgeurende linde bij het water in het gras,
luisterend naar de zacht gefluisterde woorden
die aarzelend aan de boomkruinen schenen te ontsnappen :
"Spiegeltje, spiegeltje in het zand,
wie, o wie is de mooiste van dit land?"
Het water rimpelde en zuchtte eens diep,
maar zweeg verder en verklapte het ons niet.
Lang geleden dat ik nog zo'n mooi verhaaltje voor het slapengaan hoorde,
BeantwoordenVerwijderenmaar het is dan ook heel lang geleden dat mijn weg nog eens langs hier liep...
misschien is dát de reden wel